“
“
เอกสาร “แนวปฏิบัติเพื่อการส่งต่อผู้ป่วยระหว่างโรงพยาบาล เขตสุขภาพที่ 7” ฉบับปรับปรุงครั้งที่ 3 จัดทำโดยกลุ่มงานเวชศาสตร์ฉุกเฉิน โรงพยาบาลขอนแก่น และคณะบรรณาธิการโดย กิตติชัย โพธิ์ดมและคณะ เป็นคู่มือที่สำคัญที่มุ่งเน้นการยกระดับมาตรฐานและความปลอดภัยในการส่งต่อผู้ป่วยระหว่างสถานพยาบาลภายในเขตสุขภาพที่ 7 โดยมีการปรับปรุงล่าสุดเมื่อเดือนมกราคม 2567
เอกสารนี้ตระหนักถึงความท้าทายที่หลากหลายในการส่งต่อผู้ป่วย ไม่ว่าจะเป็นพยาธิสภาพของโรค สุขภาวะเดิมของผู้ป่วย สภาพแวดล้อมและข้อจำกัดของอุปกรณ์ทางการแพทย์บนรถพยาบาล ตลอดจนประสบการณ์ของบุคลากร ซึ่งอาจส่งผลให้ผู้ป่วยมีอาการแย่ลงระหว่างการนำส่ง คู่มือนี้จึงถูกพัฒนาขึ้นเพื่อเป็นแนวทางปฏิบัติที่เป็นมาตรฐานและรัดกุม
เนื้อหาหลักของแนวปฏิบัตินี้ครอบคลุมประเด็นสำคัญหลายด้าน ได้แก่:
- การเตรียมความพร้อมก่อนการส่งต่อ: เน้นย้ำถึงความสำคัญของการประเมินสภาพผู้ป่วยอย่างละเอียด การเตรียมอุปกรณ์ทางการแพทย์ที่จำเป็น การให้ข้อมูลแก่ญาติหรือผู้ดูแล และการประสานงานกับโรงพยาบาลปลายทางอย่างมีประสิทธิภาพ
- ความปลอดภัยระหว่างการนำส่ง: กำหนดแนวทางปฏิบัติที่เข้มงวดเพื่อความปลอดภัยสูงสุดในการเคลื่อนย้ายผู้ป่วย ซึ่งรวมถึงการควบคุมความเร็วของรถพยาบาล (ไม่เกิน 80 กม./ชม. กรณีมีผู้ป่วย) การห้ามทำหัตถการขณะรถเคลื่อนที่ เว้นแต่จำเป็นและต้องจอดรถในที่ปลอดภัย การให้พนักงานขับรถได้พักอย่างน้อยทุก 4 ชั่วโมง และการวางแผนเส้นทางที่ปลอดภัยโดยคำนึงถึงสถานการณ์เฉพาะหน้า
- การปฏิบัติการพยาบาลหลังการส่งต่อ: ให้แนวทางในการปฏิบัติการพยาบาลอย่างต่อเนื่องจนกว่าผู้ป่วยจะได้รับการดูแลจากโรงพยาบาลปลายทาง รวมถึงการพักค้างก่อนเดินทางกลับเพื่อความปลอดภัยของบุคลากร
คู่มือนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อเป็นเครื่องมือสำคัญในการสร้างความมั่นใจว่าการส่งต่อผู้ป่วยจะดำเนินไปอย่างราบรื่น ปลอดภัย และมีประสิทธิภาพสูงสุด โดยมุ่งเน้นการลดความเสี่ยงที่อาจเกิดขึ้นระหว่างการเคลื่อนย้าย และยกระดับคุณภาพการดูแลผู้ป่วยฉุกเฉินในเขตสุขภาพที่ 7 ให้เป็นไปตามมาตรฐานสากล